Wstęp
Słuchawki do testów otrzymałem od kolegi z pracy, który zaproponował je jako tani wariant innego modelu. Z chęcią przyjąłem propozycję, bo niby czemu nie.
Wykonanie
Philips SHB3060 zostały wykonane z plastiku średniej jakości. Nie ma wodotrysków, ale też nie będziemy zawiedzeni. Są dobrze spasowane, same łączenia nie skrzypią, nic się nie rozlatuje.
Pałąk nie został wyłożony gąbką, co przy dłuższych sesjach może okazać się nieco bolesne dla głowy. Nie jest składany, więc nie da się ich „skompresować” do minimum.
Muszle słuchawek mają na swojej zewnętrznej części koncentryczne żłobienia, przypominające nieco płytę winylową.
Pady zostały wykonane z pianki, którą obłożono tanim zamiennikiem skóry. Uwaga, skrzypią. Każda próba wyregulowania słuchawek kończy się nieprzyjemnymi odgłosami.
Bezprzewodówki posiadają kilka przycisków sterujących, wszystkie wykonane z tego samego rodzaju plastiku – oznaczenia na nich są dosyć wyraźne, więc nie ma problemu z rozróżnieniem ich przeznaczenia. Nie mogę narzekać, bo spełniają swoją rolę.
Dźwięk
Cóż mogłoby mnie w słuchawkach interesować bardziej niż dźwięk?
Mamy tutaj idealny przykład grania skierowanego do słuchaczy o raczej mało wysublimowanym słuchu. Scena jest wąska, średnica mocno wycofana na rzecz bardzo bliskiego (ale dość suchego) basu. Wysokie tony są w standardzie. Słuchawki są mocno „zadymione”, zatem większość utworów brzmi nieco, jakby napchać sobie do uszu waty. Może wynika to z małych przetworników, padów i wielkości muszli, a może z użytego kodeka. W pełni zdaję sobie sprawę z przeznaczenia tych bezprzewodówek, jednak faktem jest, że chyba oczekiwałem czegoś więcej.
Stosunek jakości do ceny
Za około 160 zł otrzymujemy produkt całkiem wygodny i niezłej jakości. Bateria też trzyma długo, więc nikt nie powinien mieć problemów z nagłym rozładowaniem się zestawu.
Dla kogo? Na pewno dla osób sporo przemieszczających się w komunikacji miejskiej.
Słuchawki do testów otrzymałem od kolegi z pracy, który zaproponował je jako tani wariant innego modelu. Z chęcią przyjąłem propozycję, bo niby czemu nie.
Wykonanie
Philips SHB3060 zostały wykonane z plastiku średniej jakości. Nie ma wodotrysków, ale też nie będziemy zawiedzeni. Są dobrze spasowane, same łączenia nie skrzypią, nic się nie rozlatuje.
Pałąk nie został wyłożony gąbką, co przy dłuższych sesjach może okazać się nieco bolesne dla głowy. Nie jest składany, więc nie da się ich „skompresować” do minimum.
Muszle słuchawek mają na swojej zewnętrznej części koncentryczne żłobienia, przypominające nieco płytę winylową.
Pady zostały wykonane z pianki, którą obłożono tanim zamiennikiem skóry. Uwaga, skrzypią. Każda próba wyregulowania słuchawek kończy się nieprzyjemnymi odgłosami.
Bezprzewodówki posiadają kilka przycisków sterujących, wszystkie wykonane z tego samego rodzaju plastiku – oznaczenia na nich są dosyć wyraźne, więc nie ma problemu z rozróżnieniem ich przeznaczenia. Nie mogę narzekać, bo spełniają swoją rolę.
Dźwięk
Cóż mogłoby mnie w słuchawkach interesować bardziej niż dźwięk?
Mamy tutaj idealny przykład grania skierowanego do słuchaczy o raczej mało wysublimowanym słuchu. Scena jest wąska, średnica mocno wycofana na rzecz bardzo bliskiego (ale dość suchego) basu. Wysokie tony są w standardzie. Słuchawki są mocno „zadymione”, zatem większość utworów brzmi nieco, jakby napchać sobie do uszu waty. Może wynika to z małych przetworników, padów i wielkości muszli, a może z użytego kodeka. W pełni zdaję sobie sprawę z przeznaczenia tych bezprzewodówek, jednak faktem jest, że chyba oczekiwałem czegoś więcej.
Stosunek jakości do ceny
Za około 160 zł otrzymujemy produkt całkiem wygodny i niezłej jakości. Bateria też trzyma długo, więc nikt nie powinien mieć problemów z nagłym rozładowaniem się zestawu.
Dla kogo? Na pewno dla osób sporo przemieszczających się w komunikacji miejskiej.
